انواع تفنگ های شکاری

اگر علاقه مند به این موضوع هستید روی " ادامه مطلب " کلیک کنید.

 آمادگی برای تیراندازی

۱- آمادگي جسماني

1- عضلات

(بخصوص عضلات درگير در حين تيراندازي)

2- چشم

3- ريه ها

4- قلب

۵- عضلات

ورزشهای موثر بر افزايش آمادگي جسماني بخصوص در تیراندازی:

1- دو ميداني

2- شنا

3- كوهنوردي

4- بدنسازي ( تخصصي تيراندازي )

5- يوگا و...

تذکرات

— یک تیرانداز جهت نگهداری سلاح نیاز به تقویت عضلات درگیر و کنترل کننده دارد .

— تیرانداز با توجه به رشته تیراندازی خود بایستی عضلاتی را تقویت نماید که نیاز بیشتر آن دارد .

— تقویت عمومی عضلات بدن از اصول اولیه آمادگی جسمانی است.

— در تقویت عضلات بایستی اصل قرینه رعایت شود ( یعنی اگر با دست راست با تپانچه تیراندازی میکنید و تمرینات آمادگی جسمانی با هر دو دست باشد).

— تقویت زیاد بی جهت عضلات غیر ضروری باعث ایجاد کشش و مقاومت در عضلات اصلی و درگیر میشود و سیستم کنترل لرزش و تعادل را بهم می ریزد.

— آشنایی با علم آناتومی ( سیستم عضلات؛ استخوان بندی ؛ اعصاب ) باعث پیشرفت سریع تیرانداز خواهد شد.

سیستم عضلانی:

در سیستم عضلانی تمام توان را بر روی عضلات میگذاریم و دخالت سیستم اسکلتی را به حد اقل میرسانیم

— آیا این سیستم برای نگه داری سلاح و کنترل دامنه حرکتی و لرزش مناسب است ؟ خیر

— چون خصوصیت عضلات حالت ارتجاعی دارند ؛ و اگر آنها را تحت فشار قرار بدهیم در موقع ماشه کشی که تمرکز از روی عضلات کمتر میشود عضلات تحت فشار تغییر میکنند و به حالت اولیه برمیگردند .

— در نتیجه حالت تیراندازی بهم میخورد و سر سلاح و خط نشانه روی جابجا و تیر با خطا اصابت میکند.

— سیستم عضلانی اسکلتی:

— در سیستم عضلانی اسکلتی نیز به علت دخالت مساوی عضلات در حالت گیری نمیتوانیم لرزش و دامنه حرکتی را کنترل نمایم چون هنوز عضله را به تغییرات فیزیکی در اصلاح حالت دخالت داده ایم و عضله تحت فشار با توجه به خصوصیات ارتجاعی با کمی عدم تمرکز موردی روی عضله ؛ از حالت تحت فشار خارج میشود در نتیجه با توجه به اینکه یک میلی متر انحراف با عث خطا رفتن تیر ما میشود حالت گیری تغییر و خط نشانه روی از حالت دقیق خارج میشود بدون آنکه متوجه بشویم.

— سیستم اسکلتی:

در این سیستم عضلات کمترین دخالت را در حالت گیری ما دارند و اصول حالت گیری بر اساس فیزیک اسکلت بندی میباشد.

— شاید اکثر ما فکر کنند که اسکلت بدون عضله کارایی ندارند و این که بگوییم فقط سیستم اسکلتی اشتباه است ولی علی قول تجربیات نویسنده این برنامه و بسیاری از اساتید

علت تأکید این است که در حالت گیری بخصوص با تفنگ عضله را برای حالت گیری فراموش کنیم؛

لذا میگویم فقط سیستم اسکلتی

با توجه به تأکید به سیستم اسکلتی پس عضلات و تقویت عضلانی برای چیست ؟

وجود عضلات و دخالت عضلات در حالت گیری و کنترل دامنه حرکتی و لرزش انکار ناپذیر است . ولی اصلی را که نباید فراموش کنیم این است؛ که در حالت گیری و... دخالت عضله را به صفر برسانیم و چون استخوانها به کمک عضله به هم پیوسته اند و سلاح و سایر تجهیزات تماس مستقیم به عضلات دارند و ثبات استخوان بندی در حالت گیری نیاز به تقویت عضلات دارند لذا باید عضلات را بخصوص عضلات در گیر را با یاری مربی مخصوص آمادگی جسمانی ( بدنسازی تخصصی تیراندازی ) تقویت نماییم.

- آمادگی تکنیکی

الف : مقدمه حالت گیری

تیرانداز جهت حالت گیری صحیح باید بداند چه عواملی در نگه داری سلاح موثر هستند.

ما به سه سیستم میتوانیم حالت گیری نماییم

1- سیستم اسکلتی

2- سیستم عضلانی

3- سیستم عضلانی اسکلتی

به نظر شما کدام سیستم میتواند مارا در کنترل سلاح و کنترل لرزش یاری نماید؟

چرا کنترل لرزش و دامنه حرکتی در حالت گیری مهم است

توجه کنیم که یک تیرانداز تمام توجه اش این است که با یک فشنگ هدف را در مسافت دور مورد اصابت قرار دهد و اگر یک میلی متر در حالت او انحراف ایجاد شود در هر یکصد متر ده سانتی متر در او انحراف ایجاد خواهد شد و.... .

ریه های تیرانداز

سوخت ساز بدن نیاز به اکسیژن دارد

بنابر این بدن به کمک ریه ها عمل دم و بازدم را انجام میدهد

ولی دم و باز دم سیستم نشانه روی را بهم میریزد

لذا تیرانداز بایستی مقداری اکسیژن را در ریه های خود ذخیره کند ، سپس خط نشانه روی را تشکیل بدهد و اقدام به کشیدن ماشه نماید .

قلب تیرانداز

۱- فعالیتهای روحی و روانی

که با شروع این گونه فعالیت هورمونهای در بدن تولید میشود مانند ادرنالین که سبب بالا رفتن ضربان قلب میشوند

که هرچه اینگونه فعالیتها بیشتر شود تپش قلب بیشتر میگردد

۲- فعالیتهای فیزیکی

که با توجه به اینکه بدن در صورت فعالیت فیزیکی نیاز به تولید انرژی دارد و تولید انرژی نیاز به اکسیژن و منابع انرژی دارد که ماهیچه ها و مغز مصرف نماید

این وظیقه را قلب با تپش انجام میدهد

یعنی قلب با تپش خود خون را که حاوی اکسیژن و مواد اولیه را به بافتها و... میرساند و هرچه فعالیت بیشتر شود ، تپش قلب زیادتر میشود.

قلب تیرانداز چگونه باشد؟

تعداد ضربان آن کم باشد تا درمواقع نشانه روی با توجه به فعالیتهای فیریکی و روحی و روانی لرزشی ایجاد ننماید

حجم خون رسانی با توجه به موارد بالا کافی باشد

یعنی تعداد ضربان کم با خون رسانی بالا

در نتیجه قلب تیرانداز باید حجم آن زیاد باشد تا تعداد تپش ( ضربان ) آن کم و حجم خون رسانی آن زیاد باشد.

به چه روشی میتوانیم قلب سالم و با حجم خون رسانی بالا داشته باشیم.

عوامل موثر بر بینایی تیرانداز

کنترل رفلکس نوری ( که با شدت و کاهش نور مردمک باز و بسته میشود )

کنترل تطابقی ( که وضوح سازی اشیاء در مسافت های مختلف انجام میگردد)

توانمندی تیراندازی با دوچشم باز ( برای تک تیرانداز)

مسدود کردن چشم مخالف با شئی در نزدیکی چشمی یا روی چشم

( در مواقعی که امکان غافلگیری کمتر باشد و...) سالم بودن مطلق چشم

تیز بین بودن

آگاهی بر عوامل خستگی چشم و جلوگیری از آن

آگاهی از عوامل استراحت سریع چشم

آگاهی از عوامل تقویت بینایی

چشم تیرانداز

توانایی بینایی تیرانداز از فاکتورهای اصلی یک تیرانداز بخصوص میباشد .

تیرانداز بجز بینایی خوب بایستی در تشخیص رنگها نیز توانمندی خوبی داشته باشد.

چشم غالب

— هر فرد مانند دست راست بودن و یا چپ دست بودن در چشم نیز چشم غالب و مغلوب دارد اصولا چشم غالب هماهنگ دست میباشد ( یعنی راست دستان چشم غالب آنها چشم راست میباشد) ولی دیده شده که در بعضی از افراد این موضوع متفاوت بوده یعنی چشم غالب آنها با دست آنها یکی نبوده

پس تیرانداز باید چشم غالب خود را شناسایی کند.

روش شناسایی چشم غالب

روش اول توسط مربی :

از تیرانداز می خواهد که با دو دست خود جلوی دید خود را بگیرد و فقط از لای دودست خود مدادی را که مربی در مقابل دید خود قرار داده است را با کمک دو چشم خود ببیند

سپس ابتدا یکی از چشمان خود را ببندد و به مداد خیره شود و سپس با چشم دیگر خود این عمل را تکرار کند

مربی باید نیز بدون جابجایی دید خود باید ببیند کدام چشم تیرانداز با مداد در یک خط منطبق شده ، آن چشم ، غالب میباشد.

روش دوم توسط تیرانداز:

ابتدا تیراندازانگشت خود را کشیده و آن را از مقابل دید خود با کمک دوچشم خود روی یک خط عمودی مانند لبه در یا پنجره یا یک لوله قرار می دهد تا روی هم قرار بگیرند

سپس یک از چشمان خود را می بندد و مکان قرار گرفتن انگشت را بدون جابجایی شناسایی می کند و همین عمل را با چشم دیگر خود کنترل می کند.

چشمی که انگشت و خط عمودی منطبق شده را روی هم ببیند چشم غالب گویند.